strzelać

strzelać
1. pot. Coś strzeliło komuś do głowy, posp. do łba «ktoś wpadł na jakiś dziwny lub nietypowy pomysł»: Mało nam nieszczęść, to jeszcze te prawicowe feministki rozlazły się jak wszy po telewizjach, radiach i gazetach, nigdy nie wiadomo, co tym babom do łba strzeli. M. Bukowski, Wysłannik.
2. Jak z bata, z bicza trzasł, strzelił «bardzo szybko»: Pół godziny minęło jak z bicza strzelił. T. Małyszek, Kraina. Wakacje oczywiście minęły jak z bicza trzasł. No więc znowu zaczynam szukać jakiejś pracy. B. Dobroczyński, J. Owsiak, Orkiestra.
3. Strzelać palcami «pstrykać palcami»: Wysoki wyprostował się, spojrzał na Azjatę i strzelił palcami. Azjata posłusznie zwolnił uchwyt u szyi Lidki (...). P. Siemion, Łąki.
4. Strzelać z biodra «strzelać z broni palnej trzymanej na wysokości bioder lub opieranej o biodro»: W świetle wyłomu widziałem trzech, czterech członków plutonu specjalnego, strzelali krótkimi seriami, z biodra. Ktoś krzyknął: strzelaj nad głowami! Potem zapadła cisza. Rzecz 19/11/1997.
5. pot. Strzelić kielicha, wódkę; strzelić po jednym itp. «wypić, zwykle szybko, porcję alkoholu»: Dziś mógł sobie strzelić kielicha, zresztą dobrze mu to zrobi przed rozmową z naczelnym. J. Płoński, M. Rybiński, Tango.
6. Strzeliło (komuś) w kościach, stawach «dał się słyszeć cichy trzask w kościach, stawach przy poruszaniu się»
Padł, stanął, zamilkł itp. jakby w niego grom, piorun strzelił zob. grom 4.
Prosto jak strzelił, jak w mordę strzelił zob. prosto 3.
Strzelać na trwogę zob. trwoga.
Strzelać oczami, oczkami zob. oko 58.
Strzelać Panu Bogu w okno zob. okno 2.
Strzelić butami, obcasami, ostrogami zob. trzasnąć 2.
Strzelić sobie w łeb zob. łeb 6.
Strzelić w dziesiątkę zob. dziesiątka.
Strzelić z grubej rury zob. gruby 8.
Tere-fere kuku (strzela baba z łuku) zob. tere-fere.

Słownik frazeologiczny . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • strzelać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, strzelaćam, strzelaća, strzelaćają, strzelaćany {{/stl 8}}– strzelić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, strzelaćlę, strzelaćli, strzelaćlony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddawać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • strzelać — ndk I, strzelaćam, strzelaćasz, strzelaćają, strzelaćaj, strzelaćał, strzelaćany strzelić dk VIa, strzelaćlę, strzelaćlisz, strzel, strzelaćlił, strzelaćlony 1. «wypuszczać pocisk z broni palnej, strzałę z łuku itp.; o broni palnej: wyrzucać… …   Słownik języka polskiego

  • strzelać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}rzad. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} usiłować popełnić samobójstwo przez strzelenie do siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Strzelać się z miłości. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • strzelać – strzelić oczami [spojrzeniem, wzrokiem] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{za kimś, ku komuś} {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w celu szybkiego zorientowania się w sytuacji lub odnalezienia kogoś (czegoś) spoglądać szybko w różne strony, nie poruszając głową : {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • strzelać – strzelić [wypalić] z grubej rury — {{/stl 13}}{{stl 7}} używać dosadnych słów, jaskrawych sformułowań, przesadnych, zaskakujących argumentów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Krytyk od razu strzelił z grubej rury, zarzucając wtórność i kiczowatość książce. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • strzelić — → strzelać …   Słownik języka polskiego

  • strzelić — 1. pot. Coś strzeliło komuś do głowy, posp. do łba «ktoś wpadł na jakiś dziwny lub nietypowy pomysł»: Mało nam nieszczęść, to jeszcze te prawicowe feministki rozlazły się jak wszy po telewizjach, radiach i gazetach, nigdy nie wiadomo, co tym… …   Słownik frazeologiczny

  • okno — 1. Okno na świat «to, co umożliwia kontakt ze światem, poszerza czyjąś wiedzę o świecie, dostarcza informacji»: W okresie międzywojennym, kiedy mieliśmy tylko niewielki pas wybrzeża z Gdynią, mówiono, że jest to polskie „okno na świat”. Jestem… …   Słownik frazeologiczny

  • kaczy — 1. «należący, odnoszący się do kaczki ptaka» Kacze jaja, pióra, pisklęta. ◊ pot. Bić, strzelać jak w kaczy kuper «bić mocno, skutecznie, nie napotykając oporu; strzelać do widocznego, bliskiego celu, mając pewność, że się trafi» 2. «podobny do… …   Słownik języka polskiego

  • kuper — m IV, D. kuperpra, Ms. kuperprze; lm M. kuperpry 1. «tylna część tułowia u ptaków, z której wyrastają pióra ogonowe» Gęsi kuper. ◊ pot. Bić, strzelać jak w kaczy kuper «bić, strzelać skutecznie, nie napotykając oporu, celować do widocznego celu… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”